سلام م ن دختری22 ساله هستم چندسالی هست که یه حس خاصی به پسرعمم دارم که6ماه ازم بزرگتره دو سه سال احساسم خیلی بیشتر شد خیلی زیاد خوابشو میبینم.الکی بغض دارم همش گریه میکنم .نمیدونم چیکارکنم نمیدونم اون اصلا من و دوست داره بعضی اوقات احساس میکنم بهم توجه میکنه اما گاهی هم ن.یکم مبهمه احساس میکنم دوسم داره اما اصلا بروز نمیده واقعا حالم بده هر روز بدترهم میشم.بچه که بودیم همیشه ازم حمایت میکردحالا وقتی جایی باشیم همیشه اون سلام میکنه یا گاهی باهام شوخی میکنه.گاهی که رمان زیادی باشه که ندیدمش یا ببینمش و باهام نحرفیم شک میکنم که اصلا عاشقش هستم یا ن امابه معنی واقعی تمام زندگیم و احاطه کرده خیالم خوابم فکرم.توی خیابون که میرم چشمم به آدماشاید ببینمش یا به پلاک موتورها و ماشین ها نگاه میکنم بلکه ببینمش.وفتی تنها باشم تود خیابون احساس میکنم کنارمه و مواظبمه دارم نگام مبکنه.امسال رفتم مشهد بعد از چند ماه توی حرم دیدمش خیلی اروم بودم دوس داشتم باهاش حرف بزنم اما نمیشد البته نمیدونم چرا حس کردم اون ازم نفرت داره .خیلی دیر به دیر میبینمش مثلا توی مشهد که دیدمش بعد از 5 ماه بود حتی برای عید نوروز هم ندیدمش چون تعطیلات فر بودلطفا بهم کمک کنید خیلی ممنون.


سلام من دختری 27 ساله هستم که 9 ماهه با پسری 31 ساله عقد کردیم، از اوایل آشنایی گفت من کالا واسه جهزیه نمی خرم منم گفتم خانوادم میگن 2 یا 3 کالا باید پسر بخره حالا گفت اشکال نداره بعدا درستش می کنیم، از ماه اول حقوقامو میگرفت و 100 هزار تومن واسم میذاشت که کمتر پول خرج کنم، گفت باید جمع کنیم لازم میشه چند ماه بعد خونه خریدیم چون وام مسکن داشتیم 3 دانگ 3 دانگ به ناممون شد، منم هر چند وقتی میگم 2تا کالا رو تو باید بخری همش باهام دعوا میکنه که اصلا پولتو به من نده منتم رو من نزار، این دفعه هم وام ازدواجمو میخواد بگیره بازم گفتم اگه واممو نمیگرفتی خودم بقیه جهازمو میخریدم نیازی هم نبود تو بخری بادجور قاطی کردو باهام دعوا افتاد گفت تو آرامشو ازم میگیری طلاقت میدم ی زن دیگه میگیرم، توهم برو تو اون خونه زندگی کن، گفتم این چه حرفیه میزنی گفت دیدی رو اعصاب آدم راه میرن چه حسی داره حالا هم باهام قهره دو روزه زنگ نمیزنه و جوای زنگمو نمیده، تو این 9 ماه هم همش سر هر چیزی دعوا میافته باهامو داد میزنه کلا عصبیه، کارش زیاده تا هر چی میگم عصبی میشه، پدرم نداره باید شبا پیش مادرش بره که تنها نباشه، از این موضوع هم بدم میاد بیشتر از من به مادرش بها میده، نمیدونم با این شوهر چه کنم؟مشکل از منه یا اون نمیدونم، خودمم حساسم زود ناراحت میشم و چهرم عوض میشه نمیتونم خودمو کنترل کنم، مثلا منو پیش خانوادش مسخره میکنه من ناراحت میشم تا شب بهش غر میزنم آخرم اون سرم داد میزنه دعوا میشه..کمکم کنید.

سلام دختری هستم 28 ساله که پدر و مادرم را در کودکی از دست دادم و زندگیمو در کنار پدر بزرگ و مادر بزرگ پدر . مادری گذراندم . وقتی سنم بالا رفت در دانشگاه با شخصی آشنا شدم اوائل خوب بودیم ولی بدلایلی که او همیشه شکاک بود ازش جدا شدم . بعدا بعضی از اقوام مثل شوهر عمه ها و بعضی دیگر میخواستند ازم سوء استفاده کنند و بناچار با شخصی که دلم نمی خواست مجبور به ازدواج شدم ولی او در همان اوایل شروع کرد به خیانت کردن به من و جلو چشمهای خودم با خیلی از ذخترها رابطه برقرار میکرد و میکنه . از نظر سنی هم 10 سال از من بزرگتره و این ازدواج رو بنا بدلایلی که تحت فشار خانواده بخصوص مادر بزرگ پدری و مادر جونم بودم انجام دادم . بعد از اینکه مشاهده کردم داره بهم خیانت میکنه با هم دعواهای زیادی داشتم و او به من گفت که من با تو ازدواج نمیکنم ولی بزار تا پدرم که سن بالایی داره فوت کنه و من صاحب میراثش بشم و به تو هم کاری ندارم . بعد اسمتو از شناسنامه ام پاک میکنم . منم برای اینکه تو خانواده چیزی بهم نگویند این نظرشو پذیرفتم و در عید امسال هم رسمس عقد کردیم . اما بعد از اینکه توافق کردیم که به من کاری نداشته باشه و حتی فقط به صورت صوری به هم در جمع هستیم . بین صحبتها و رسمی شدن با فردی آشنا شدم که خیلی بهش بدلایل مختلف دلبسته شدم و شرایط من را هم پذیرفته که بعد از رفع مشکلم با فرد قبلی با هم ازدواج کنیم . البته من اوائل این موضوع را از این فرد پنهان کردم ولی بعدا چون فهمید برایش توضیح دادم . اوایل او نارحتیهای زیادی داشت ومیگفت از اینکه این کار اجباری رو انجتم داده ای ناراحت نیست ولی از اینکه ازش پنهان کرده بودم ناراحت بود .
ولی بلاخره قبول کرده که تا شرایط من با اون فرد قطع بشود . این فرد هم برای اینکه با من مشکل نداشته باشه به طریقی رابطه محرمیت را با من از طریق باسلامی حل .
حالا من مانده ام که اگر اون فردی که اسم من در شناسنامه اش وجود داره زیر قولش بزنه و بخواد منو اذیت کنه این آزارم میده که این فرد دومم که خیلی خیلی دوستش دارم و اون هم دوستم داره را از دست بدم . خواهش میکنم اگر میتوانید به من کمک کنید که چیکار کنم .
جستجو در بانک سوالات
در این قسمت می توانید بخشی از متن سوال را وارد نموده و به دنبال سوال مورد نظر خود بگردید:

بخشی از متن سوال:

راهنمایی

سلام
من ی دختر 21 سالم که حدود ی ساله که با ی اقای 32 ساله اشنا شدم ومن در شمال ایران وایشون جنوب ایران زندگی میکننداین اقا تاحالا 3باربه خواستگاری اومده وخانواده ممن باراه دورمون مخالفن ومنم ازاین اقاخوشم اومده فعلا تنها مخالفت خانواده جدا از تفاوت سن راه دورمون میخواستم بهم کمک کنید.من واین اقا باهم صحبت میکنیم وارتباطمون خیلی قوی وصمیمی شده میخوام قبل اینکه بیشترازاین بشه راهنمایی کنیدوتکلیف خودموبدونم.چون هیچ راهی به ذهنم نمیزسه برای حل این موضوع.اخه تفاوت سن راه دور مانع ازدواجه؟درسته همه ی اینا اینده مشخص میشه وشاید در اینده مشکل پیش بیادولی باز راهنماییم کنید.چون اون پسردیگه خیلی بهم وابسته شده وهمچنین خودم به اون وهمه راه ها رومون بسته است.
باتشکر



0
امتیاز

جواب های موجود برای این سوال:


ازین پس می توانید به کاربرانی که دوست دارید هدیه بدهید! کافیست بر روی علامت    در کنار تصویر آنها کلیک کنید!

3


جواب برای این سوال ثبت شده است!

تازه ترین


جواب ها رو اول نشون بده

پرامتیاز ترین


جواب ها رو اول نشون بده

3 جواب برای این سوال ثبت شده!

چینش بر اساس زمان ثبت


چینش بر اساس امتیاز



0
195
185

Adi666

در ضمن من فکر می کنم که شما در متقاعد کردن خانواده تان ضعیف عمل کرده اید...
خانواده شما اگر مطمئن بشن که انتخاب شما از روی عقل و البته علاقه است، اینگونه مسائل را با توجه به تجربه بیشتری که نسبت به شما دارند، حل خواهند کرد...
در رابطه با سن هم باید بگم که این مسئله، یکی از مسائل معروف در ازدواج های ایرانی است و البته بدون مشکل...
خیلی از ازدواج ها با تفاوت سنی بالا صورت می گیرد و البته تداوم دارد...
فقط یادتان باشد که شناخت را بدست بیارید...
برخی مسائل صرفا ریز هستند که در زندگی به مشکلات بزرگ تبدیل خواهند شد...
برایتان آرزوی خوشبختی دارم...
پاینده باشید
0
امتیاز


0
195
185

Adi666

درود
ازدواج، مهم ترین اتفاق در زندگی است. پس باید در آن بسیار دقت کنید...
شما اگر شناخت کافی از یکدیگر داشته باشید و با خلق و خوی یکدیگر آشنا باشید، کمتر به مشکل برخورد می کنید...
اینگونه مسائل یعنی مسافت زیاد و یا تفاوت سنی زیاد نمیتونه تأثیر گذار باشه...
البته بی تأثیر هم نیست، اما خیلی راحت می تونه حل بشه، مهم تفاهم شماست...
اگر به این رابطه مطمئن هستید، با یکدیگر در این باره صحبت کنید و یک راه برای محل سکونتتان پیدا کنید...(شمال ایران آب و هوای بهتر و تمیز تری داره)
0
امتیاز


35205
10440
105332

Guest

سلام

به خانواده تان اعتماد کنید مطمئن باشید که هیچ خانواده ای بد فرزندش را نمی خواهد. سن شما اینقدر کم است که طبیعی است تحت تاثیر احساسات قرار بگیرید.
اگر خانواده با این وصلت مخالف باشه و به نظر من دلایل قانع کننده است، در مشکلاتی که در طبیعی است و در همه ی خانواده ها وجود دارد، آن احساس مسئولیتی که باید و شاید است حس نخواهد کرد و چه بسا شما در برخورد با این مشکلات تنها بمانید.
برای سن شما خواستگار به راحتی پیدا خواهد شد. تا دلت بخواد خواستگار اما کو کسی که بزاید پدر و مادر ، خواهر و برادر

در هر صورت عاقلانه رفتار کردن اعتماد به خانواده کردن است. اما اگر با این صحبت ها قانع نشدید با یک مشاوره خانواده در محل زندگی مساله را در میان بگذارید

دعا و توسل به معصومین نیز گره گشا است (نه برای وصلت، برای انتخاب بهترین راه حل و عاقبت به خیری )
0
امتیاز




جواب تو چیه؟
userImage
کاربر میهمان


25000 امتیاز هدیه بهترین جواب

30000 امتیاز هدیه بهترین جواب

27500 امتیاز هدیه بهترین جواب


22500 امتیاز هدیه بهترین جواب


















پرسش سوال جدید :: تبلیغات در سوال و جواب :: گروه های سوال و جوابی

تمامی حقوق مادی و معنوی، متعلق به وب سایت سوال جواب (soja.ai) و تیم مدیریتی آن می باشد.

طراحی و اجرا : گروه مشاوران فناوری اطلاعات

پاسخ های موجود در سایت توسط کاربران سایت ثبت می شود،
سایت سوال و جواب هیچ مسئولیتی در قبال صحت و محتوی پاسخ ها ندارد، هرچند تا حد امکان نظارت بر محتوی آنها صورت می گیرد.